Mamamaffia

Heb je kinderen? Of zijn ze alleen nog in wording? Het maakt blijkbaar geeneens uit in welk stadium je zit, om jezelf onvrijwillig welkom te mogen heten bij de Mamamaffia. Sinds ik zwanger ben, hebben deze mama's een onverdringbare behoefte om hun meningen en bemoeienissen er door heen te duwen met een passieve agressiviteit waar je U tegen zegt.

Ga je borstvoeding geven? Ja? Wees je dan wel bewust van tepelkloven, bloederige nachtmerries en de kans dat je melk niet goed genoeg is. Nee? Het wordt flesvoeding? Je kind gaat vast en zeker roken! Daarbij is het niet beschermd tegen alle enge bacillen die de wereld te bieden heeft. Maarja, lekker makkelijk voor jou wel. Ben je niet de enige die uit bed hoeft. (Hè?!)

Enne, gaat je kind naar een kinderopvang of gastouder? Een opvang zeg je? Aha.... *stilte* Hoeveel dagen? VIER? WAT? WAAROM NEEM JE EEN KIND? Oh, je brengt hem maar één dag. Oké. Weet je wel dat de meeste verblijven minimaal twee dagdelen hanteren? Jahaa, dat is beter voor het ritme. (...?!)

Leuke rompertjes heb je daar. Zijn die wel BPA-proof? NEE? Hoppa! Met grote triomfantelijkheid krijg je de preek over een huid die jij, milieubelastende loedermoeder, blijkbaar meteen richting afslag "eczeem" wilt helpen. En heb je wel Neutral gekocht voor dat tere huidje dat zal oplossen zodra de fles Persil ook maar in beeld komt? Dat je het weet.

Enne, heb je al nagedacht over de opvolg voeding? Hahaha, je wil alle fruit- en groentenhapjes zelf gaan pureren? Wacht maar... daar kom je nog wel van terug. Je hebt straks echt nergens meer tijd voor hoor. Wel schattig, die naïviteit. Grinnik. Zo was ik ooit ook! (Nee, jij was mij nooit.)

Tot slot... de ruggenprik. Want die is voor mietjes. Een echte "die hard" gaat hippydippy door die pijn heen hypnobirthen tegenwoordig en voelen hoe je lijf gemaakt is voor de pijn, die je zeker weten aankunt. Het liefst in een opblaasbaar bad met etherische oliën, middenin de woonkamer. Met de hond ongelukkig kijkend ernaast.

Goed, je snapt mijn punt. Je doet het nooit goed. Gelukkig heb ik een stel lekker cynische vriendinnen. Ik vroeg één van hen vanmiddag waar de uitgang van Mommyville is. Ze zei: "ik zoek al vijf jaar." Een andere vriendin zei dat ik me inderdaad snel moest gaan zitten schamen in een hoekje, als ik dat niet al aan het doen was.

Gelukkig houdt mijn wederhelft er net als ik ook wel van om de kont tegen de krib te gooien en mensen bij zulke drieletter opmerkingen te shockeren met een antwoord als "we hebben een wafelijzer gekocht om 'm op te verschonen, dat gaat meestal goed."

Dus... dames... alsjeblieft. Zoek een hobby. Want met de weinige tijd die je schijnt te hebben met kinderen, lijkt er verdacht veel tijd over om je neus in zaken te steken waar 'ie niet hoort!

/ Simone