Bumper klevert
Al sinds mijn eerste rijles vraag ik mij af wat jou bezielt. Vanuit welke gefrustreerde, opgefokte en gekwelde plek in jouw ziel het komt, dat je het nodig acht om aan de kont van mijn brave Volvo te plakken. De Darth Vader die een ballon vast houdt met de tekst 'Baby on board' op mijn achterruit maakt zelfs geen verschil voor je, dus humor heb je ook al niet, laat staan gevoel voor je medemens.
Mijn eerste ervaring met jou had ik toen je me tijdens een rijles van achteren aanreed, nadat je al kilometers in mijn nek plakte. Die grote 'L' op het dak maakte je niets uit. Het feit dat je tweejarige dochtertje op de achterbank zat, blijkbaar ook niet. Mijn instructrice gaf je er behoorlijk van langs, waarna ook nog bleek dat je niet goed was verzekerd. Maar dat ego... dat moest winnen.
Die ene keer dat ik met mijn dreumes terugreed van sporten in een lagere versnelling achter het werkverkeer aan, vond je het nodig te gaan slingeren om duidelijk te maken dat het te langzaam ging naar jouw behoeften. Als ik ook maar een beetje had moeten remmen, had je met die grote witte neus in mijn auto gehangen en mijn anderhalf jarige zoontje de schrik van zijn jonge leven bezorgd. Maar jouw ego was groter.De keer dat ik achter een vrachtwagen hing op de snelweg en er niet vandaan wist te komen, omdat de snelheid op de linkerbaan niet eens in de buurt kwam van honderd, vond je het ook nodig om de baas te spelen. Of je dacht dat ik misschien slechtziend ben, toen je die VW letters nóg wat dichterbij liet komen. Toen ik die ochtend wakker werd had ik zeer zeker niet de ambitie om het broodbeleg te worden tussen een vrachtwagen en een Volkswagen bus. Maar jouw ego moest mijn lot blijkbaar weer even bepalen, want ik had het zweet op mijn voorhoofd staan.
Ik betrapte mijzelf op de vele oordelen die door mijn hoofd flitsten terwijl ik pissig doorreed. Want wie weet was je wel op weg naar je wederhelft die lag te bevallen. Of had je acute buikgriep. Of was je kind soms van een klimtoestel gevallen? Terwijl ik verder fantaseerde, realiseerde ik mij één ding: ik zal echt nooit zo in jouw nek plakken. Ik word dan wel geplaagd door jouw gedrag, maar ik zou deze situaties nooit op mijn geweten willen hebben. Welke maat mijn ego ook heeft, daarmee win ik het altijd van jou!
/ Smoon